"Doskonałość to naśladowanie Serca Jezusowego" - tekst 11 do rozmyślania

Modlitwa przygotowawcza do rozmyślania.

"Panie Jezu, racz skupić wszystkie moje zmysły,
oczyść także moje serce ze wszelkich złych i niepożądanych myśli,
oświeć mój rozum i rozpal pragnienie,
abym w tym rozmyślaniu uważnie i pobożnie
używał(a) władz duszy i ciała dla Twej chwały i mego zbawienia,
abym zasłużył(a) na wysłuchanie u Twego Boskiego Majestatu
przez Najświętsze Serce Twoje.
Panie Jezu, w zjednoczeniu z boską intencją Serca Twojego,
z jaką sam na ziemi zanosiłeś modły do Boga,
kieruję te modlitwę do Ciebie.".

Odmówiwszy modlitwę, staw się zaraz w obecności Pana Jezusa, wyobrażonego w odpowiedniej tajemnicy lub obecnego w tabernakulum.
W końcu gorąco proś o owoc rozmyślania, jakie masz odprawić.

(Stanowi to wstęp czyli wprowadzenie do rozmyślania,
niezależnie od tego, w jaki sposób ono się odprawia.)

Pierwszy sposób rozmyślania poleca się przede wszystkim początkującym, którzy do modlitwy myślnej jeszcze nie przywykli i nie potrafią ciągle rozmyślać, zwłaszcza gdy nie czują się usposobieni do głębszej kontemplacji.

Jeśli posługujesz się pierwszym sposobem rozmyślania:
a) przeczytaj wolno i uważnie jeden wiersz lub więcej, zależnie od potrzeby czy pożytku;

b) rozważ, jak prawdziwe jest to, co dopiero przeczytałeś,
jak za prawdziwe uznawali je święci i wszyscy, którzy pragnęli dusze swoje uratować od zguby wiecznej i na wieki zbawić,
jak za prawdę uznać i ty będziesz chciał przy śmierci;

c) zapytaj siebie, jak do tej prawdy dotąd się odnosiłeś w teorii i praktyce, jeśli dobrze, podziękuj Bogu i oddaj Mu chwałę i nie omieszkaj prosić o łaskę, abyś nadal dobrze czynił, owszem, jeszcze lepiej i doskonalej;

d) zrób postanowienie poprawy lub postępu ku lepszemu, obierając stosowne środki i prosząc o łaskę wytrwania w postanowieniu.

Gdy czas przeznaczony na rozmyślanie jeszcze nie upłynął, do następnych wierszy przejdź i postępuj tak samo.

DOSKONAŁOŚĆ TO NAŚLADOWANIE SERCA JEZUSOWEGO
- tekst do rozmyślania (11).

JEZUS:
1. Synu, wszelka doskonałość polega na podobieństwie do mojego Boskiego Serca. Albowiem Serce Słowa Bożego, wzór wszystkich cnót, jest samą świętością. Przeto kto naśladuje moje Serce, naśladuje Boga, swego Zbawiciela, samą świętość. A ponieważ Serce moje jest wzorem doskonałości i źródłem wszelkich łask, dowiesz się od mego Serca, co masz czynić, aby się uświęcić, i otrzymasz siły do tego dzieła. Jeżeli więc chcesz być doskonały, naśladuj Serce moje. Im więcej upodobnisz się do niego, tym doskonalszy będziesz.

2. Serce moje jest pokorne, a pokora to podstawa świętości. Jeśli od mojego Serca nie nauczysz się pokory, to już nigdy tej cnoty nie zdobędziesz ani jej nie poznasz, chyba tylko z nazwy. A chociażbyś chciał na czym innym zbudować gmach doskonałości, nie ostoi się, ale runie od najmniejszego wiatru, a jego upadek będzie wielki. Serce moje jest także łagodne i pełne miłości, a przecież miłość jest treścią świętości. Serce twoje nigdy nie zapali się płomieniem prawdziwej miłości, jeżeli nie zajmie się tym ogniem, którym płonie Serce moje. Biada ci, jeżeli innym ogniem goreje serce twoje! Będziesz wprawdzie gorzał, ale na swoją zgubę.
Pierre Jean Aernoudt SJ "Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego", Michalineum 2005, Księga I "Wskazania do oczyszczenia serca", s. 15, 16, 28.

W końcu następuje:
a) rozmowa z Jezusem przez wylanie serca,
b) odmawia się modlitwę końcową

Modlitwa końcowa:
"Panie Jezu Chryste, któryś z łaskawości dla Twego Kościoła
raczył otworzyć niewypowiedziane bogactwa Serca swojego,
spraw, proszę, abym odpowiedzieć mógł(a)
na miłość tegoż Najświętszego Serca
i odpowiednimi czynami wynagrodził(a) zniewagi
temuż zasmuconemu Sercu wyrządzane
przez niewdzięcznych ludzi
oraz we wszystkim kierował(a) się uczuciami tegoż Serca,
który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Amen".

c) wreszcie zakończysz polecając się Najświętszej Maryi Pannie, Aniołowi Stróżowi i Patronowi swojemu.
(Te trzy punkty stanowią zakończenie każdego rozmyślania.)