czwartek, 1 grudnia 2011

Medytacja Słowa 125 (czytanie liturgiczne z dnia 2.12.2011)

Mt 9,27-31:
Gdy Jezus przychodził, szli za Nim dwaj niewidomi którzy wołali głośno: Ulituj się nad nami, Synu Dawida! Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: Wierzycie, że mogę to uczynić? Oni odpowiedzieli Mu: Tak, Panie! Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: Według wiary waszej niech wam się stanie! I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie! Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.

Pan Jezus powiedział:
Ufaj Mi, bo podobnie jak tamtym niewidomym, chcę dać tobie łaskę przejrzenia według twojej wiary.

*
Ufaj najmocniej jak tylko potrafisz, a Ja zawsze dam więcej, niż pragniesz, niż jesteś w stanie pojąć.

*
Jeżeli wszystko będziesz robiła ze względu na Mnie, to zachowasz pokój i równowagę serca nawet wtedy, gdy konieczny jest pewien pośpiech w działaniu, ale i wtedy ważne jest nie to, czy zdążysz, ale czy kochasz.

*
Miłość cierpliwa jest i łagodna, przejawia się w spokojnych i delikatnych gestach, miłość jest ciepła i przyjazna. Staraj się okazywać ją z większą czujnością i wrażliwością, aby była odbiciem dobroci Mojego Serca.

*
Łaska przejrzenia jest tym skuteczniejsza, im szerzej otwierasz swoje serce na jej przyjęcie, z im większa wiarą współpracujesz z nią, i im więcej jest w tobie pokory i gotowości na przyjecie prawdy o sobie.

(Teresa Chomieniec MSC "Rozmowy z moim Panem", t. III, 2.12.2005)


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz