czwartek, 22 grudnia 2011

Medytacja Słowa 144 (czytanie liturgiczne z dnia 23.12.2011)

Ps 25,4-5.8-10.14:
Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.

Dobry jest Pan i prawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
pokornych uczy dróg swoich.

Wszystkie ścieżki Pana są pewne i pełne łaski
dla strzegących Jego praw i przymierza.
Bóg powierza swe zamiary tym, którzy się Go boją,
i objawia im swoje przymierze.

Pan Jezus powiedział:

Bądź w żywym kontakcie ze Mną, otwarta na Moje natchnienia.

Moje drogi to drogi miłości i pokoju, cierpliwości i sprawiedliwości, pokory i uniżenia. Jeżeli tego pragniesz, dam ci je poznać i będę cie uczył chodzić nimi.

Dzisiaj zaczynasz kolejny dzień w Mojej szkole miłości. A to, czego teraz pragnę i oczekuję od ciebie, to pełne zaufanie. Chcę, abyś Mnie podała rękę i pozwoliła się prowadzić. Pamiętasz, że podstawowym ćwiczeniem we wszystkich lekcjach jest wierne życie chwilą obecną. I trzeba, abyś to ćwiczenie często powtarzała.

Zdolność życia chwila obecną pomoże ci lepiej poznać i iść drogą miłości i pokoju, i każdą Moją ścieżką.

Pragnę, abyś zachwyciła się Moimi drogami, jak kiedyś zachwycałaś się szlakami górskimi i widokami, które odsłaniały się przed twoimi oczami.

Pragnę odkrywać przed tobą niepowtarzalny urok Moich dróg duchowych i szlaków, prowadzących na szczyty, i ścieżek, i zakrętów, kryjących w sobie jeszcze nie rozpoznane piękno, pociągającą tajemnicę.

Uczyniłem twoje serce wrażliwym na piękno stworzonej przeze Mnie przyrody. Przez wiele lat towarzyszyłem tobie we wszystkich twoich wędrówkach górskich i powoli przygotowywałem serce twoje na wspólne wędrówki po górach, kotlinach i pagórkach duchowych.

Na Moich drogach każda chwila obecna jest jak krok postawiony na szlaku górskim. Jeżeli będziesz zajmowała się tym, co już widziałaś i przeżyłaś albo wyobrażała sobie, jakie widoki czekają na ciebie za następnym zakrętem, to utracisz okazję przeżycia czegoś pięknego i nowego teraz, w tym miejscu, w którym jesteś, w tej chwili obecnej. A to, co niesie z sobą chwila obecna jest niepowtarzalne, jedyne, jest to dar Mojego Serca.

(Teresa Chomieniec MSC "Rozmowy z moim Panem", t. III, 1.06.2005)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz