Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie. Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie? Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis? Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.
Pan Jezus powiedział:
Pamiętasz, jak kiedyś mówiłem tobie, że jeżeli nie masz wybranego Słowa Życia albo nie wiesz, jak konkretnie żyć Słowem, przeznaczonym na dany dzień, to wtedy tylko kochaj. I teraz mówię podobnie, kochaj już od tej chwili, świadomie, jak potrafisz, a będziesz żyła Moim Słowem, którego treść szczegółową poznasz później.
*
Do Mnie należy całe twoje życie, ty sama, i czekam na dar miłości twojego serca i na twoje zaufanie.
*
Ale czas należy do Mnie, a ty, kochając w każdym czasie, oddajesz Mi to, co jest Moje.
(Teresa Chomieniec MSC "Rozmowy z moim Panem", t. III, 16.10.2005)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz