piątek, 27 stycznia 2012

Medytacja Słowa 162(czytanie liturgiczne z dnia 27.01.2012)

Mk 4,26-34:
Mówił dalej: Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza się sierp, bo pora już na żniwo.
Mówił jeszcze: Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu.
W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli /ją/ rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.

Pan Jezus powiedział:

Moje Królestwo to Królestwo miłości, radości, sprawiedliwości i pokoju. To są ziarenka wsiane przez Mnie w glebę twojego serca i one mają stać się tak potężne, jak gałęzie z Mojej przypowieści.

Bądź więc stale otwarta na działanie Mojej łaski, Mojej Krwi w twoim sercu. Ona jest jak życiodajne słońce i deszcz, a bez Niej nie jest możliwy wzrost Mojego Królestwa w twoim sercu.
*

Zaufanie jest najlepszą gleba dla rozwoju Królestwa Bożego. Na takiej glebie ziarenko gorczycy szybko wzrasta i wypuszcza gałęzie.
*

Została jeszcze chwila do końca dnia i teraz ona jest dobrą okazją, abyś zaczęła kochać na nowo. Ofiaruj Mi swój sen z miłości do Mnie, a Ja sam zatroszczę się o rozwój ziarenka gorczycy w twoim sercu. Ono będzie rosło nawet podczas twojego snu.

(Teresa Chomieniec MSC "Rozmowy z moim Panem", t. III, 27.01.2006)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz