Medytacja Słowa 77 (czytanie liturgiczne z dnia 19.09.2011)

Ps 126,1-6:
Gdy Pan odmienił los Syjonu,
wydawało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu,
a język śpiewał z radości.

Mówiono wtedy między poganami:
„Wielkie rzeczy im Pan uczynił”.
Pan uczynił nam wielkie rzeczy i ogarnęła nas radość.

Odmień znowu nasz los, Panie,
jak odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy we łzach sieją,
żąć będą w radości.

Idą i płaczą
niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radością
niosąc swoje snopy.

Pan Jezus powiedział:

Zobacz, jak bardzo jesteś ukochana w każdej chwili. Jesteś otoczona i przeniknięta Miłością Odwieczną, cała twoja istota zanurzona jest w Moim Sercu, bezkresnym oceanie Bożego Miłosierdzia, w Mojej Krwi.

Niech ta świadomość rozraduje twoje serce, niech będzie pociechą i ukojeniem w godzinach doświadczeń i niech wypełnia ciebie żywą nadzieją.

Ja jestem przy tobie teraz, w tym momencie, gdy zapisujesz te słowa, jestem i podtrzymuję twoje życie, ochraniam cię i uzdalniam do tak prostej czynności. A jednak, czy każdy ruch twojej dłoni i oczy, kontrolujące pracę, i twój mózg, który też jest oddany Mi na służbę, czy to wszystko nie jest Moim darem i wielka rzeczą, którą uczyniłem dla ciebie?

Ciesz się, bo Ja jestem twoim Stworzycielem i najczulszym Ojcem. Uczyniłem tobie wielkie rzeczy i czynie je stale, w każdej chwili, aż do końca twojego życia tu na ziemi, i aż po wieczność.

*

Gdy kapłan podejdzie do ołtarza i złoży na nim swój pocałunek, ty pocałunkiem duchowym obdarzysz Moje Serce na znak wdzięczności za tajemnicę Eucharystii, największą rzecz, jaką uczyniłem dla ciebie, ofiarowując tobie swoje życie: Słowo, Ciało i Krew.

*

Dzisiaj dałem tobie obraz małego dziecka, które bardzo spokojnie i wygodnie siedzi na kolanach mamy i, czule objęte jej ramionami, bawi się zabawką, którą trzyma w rączkach.

To jest obraz dla ciebie, chcę, abyś to ty była tym ufnym, spokojnym dzieckiem, dla którego całym światem są kolana kochającego Ojca i Jego czułe, ciepła ramiona, którymi ciebie obejmuje.

Zobacz, jak wielkie rzeczy uczyniłem dla ciebie, i ciesz się.

(Teresa Chomieniec MSC "Rozmowy z moim Panem", t. III, 19.09.2005)