czwartek, 15 października 2009

MEDYTACJA 154(czytanie liturgiczne z dnia 15.10.2009)

Ps 130:Dusza moja oczekuje Pana, bardziej niż strażnicy świtu (Ps 130, 6).
Pan Jezus powiedział:
To dobrze, że nieustannie, we wszystkim oczekujesz Mojej pomocy, cieszę się, gdy czekasz na Mnie, gdy w sercu uznajesz swoją niemoc i całkowitą zalęzność ode Mnie. Doświadczyłaś już wiele razy, że bez Mojej łaski nawet nie jest możliwe, abyś zapisała notatkę w zeszycie. Cieszę się, gdy widzę w tobie postawę dziecka, które czeka, aż Tatuś przyjdzie i pomoże rozwiązać zadanie.
(Teresa Chomieniec MSC, Rozmowy z moim Panem, t. III, 13.10.2005)

Ścieźki do medytacji:
Jak reaguję na moją bezradność, słabość, niemoc?
Czy staram się widzieć w nich zaproszenie do wejścia w postawę ufnego dziecka?
Czy próbuję powiedzieć Jezusowi, jak się czuję w bezradności, i tym otworzyć się na światło prawdy, na pomocne natchnienie?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz