piątek, 16 października 2009

MEDYTACJA 155(czytanie liturgiczne z dnia 16.10.2009)

Łk 12, 1-7 : Nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli (Łk 12, 7).
Pan Jezus powiedział:
Nie bój się, Ja zawsze jestem z tobą, a ty należysz do Mnie. (...)
Rozumiesz, dlaczego jesteś tutaj sama, poza swoją Wspólnotą? To jest pustynia, którą sam wybrałem i przygotowałem dla ciebie, dla nas, abyś rozmawiała tylko ze Mną, a nie szukała oparcia we Wspólnocie, uspokojenia serca i myśli w rozmowach z siostrami. Całą twoją istotę chcę pociągnąć ku sobie i mieć ciebie jako szczególną swoją własność.
(Teresa Chomieniec MSC, Rozmowy z moim Panem, t. III, 14.10.2005)

Ścieżki do medytacji:
Spróbuję dziś przyjrzeć się sobie, jak się zachowuję, kiedy nie mam oparcia w drugim człowieku? Kiedy nie mam możliwości podzielić się moim zmartwieniem z osobą , która mnie zrozumie, pocieszy?

Czy byłbym w stanie juz teraz postanowić, że będę zwracać się do Pana Boga, uciekać się do Matki Bożej?

Jak się czuję, rozważając słowa Jezusa: "chcę ... mieć ciebie jako szczególną swoją własność"?
Jeśłi budzi się we mnie lęk nieufności, odzywają się doświadczenia zranień w relacjach z bliskimi osobami, mogę spróbować właśnie o tym powiedzieć Jemu. Powiedzieć szczerze o moim leku i o tym, jak się czuję...

Maryja jest wzorem tego, jak delikatnym i odwaznym staje się człowiek, bedąc własnością Boga Miłości. Jak taki człowiek żyje natchnieniami, nie popełnia błedów, bo nie błądzi, jest kanałem łaski dla wszystkich.

Jak się czuję, kiedy myślę o tym, że taką Bożą mam Matkę?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz