Mk 12,41-44
O wdowim groszu.
"Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony.
Wielu bogatych wrzucało wiele.
Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.
Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich:
«Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie»."
Rozmyślanie z dnia 21.05.2011:
Powierzchowna religijność [bogaci] a wiara jak życiowa konieczność dla scalenia osbowości [uboga wdowa]...
Tej wiary nie ma się na zapas.
Dawana jest na chwilę obecną, według pragnienia serca, i zaraz powinna być "wrzucana do skarbony" - skarbony relacji z Panem Bogiem...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz