Postępuję naprzód w szkole chcenia (10)

Chcę. Postępuję naprzód w szkole chcenia.
To mowa miłości czynnej. Uczucia zrodziły we mnie chęć poprawy. Ujrzałem przeszkody. Teraz mam mej woli powiedzieć: Chcę je usunąć. O Jezu, gorliwość moja w powtarzaniu Ci tego "chcę" wypływa z mej gorliwości oświadczenia Ci, że wierzę, kocham, żałuję, nienawidzę [grzechu].
Jeżeli to "chcę" nie posiada takiej siły, jakiej bym pragnął, o ukochany Zbawicielu, opłaczę tę słabość mojej woli, ale niezrażony, będę Ci wciąż powtarzał, jak pragnę przyjmować udział w twej wielkodusznej służbie, jaką składasz Bogu.

Do ogólnego postanowienia pracy nad moim zbawieniem i kochaniem Boga dołączam postanowienie przystosowania mego rozmyślania do trudności, niebezpieczeństw dnia. Głownie leży mi jednak na sercu odnowienie z większą miłością postanowienia, które stanowi przedmiot mojego szczegółowego rachunku sumienia (wada do zwalczania lub cnota do praktykowania). Umacniam ją za pomocą pobudek, czerpanych z Serca Mistrza. Jak prawdziwy strateg wyszczególniam sposoby mogące mi zapewnić wykonanie, przewiduję okazje i gotuję się do walki.
{Lepsze jest jedno i to samo postanowienie całymi miesiącami, lub od jednych rekolekcji do drugich. Rachunek szczegółowy, w formie króciutkiej rozmowy ze Zbawicielem, uzupełnia rozmyślanie i stwierdzając postęp lub cofniecie się ułatwia nadzwyczajnie pójście naprzód.}

Jeżeli przewiduję specjalną okazję rozproszenia, nieumartwienia, poniżenia, pokusy lub ważnej decyzji itp., usposabiam się do tej chwili, by spotkać ją z czujnością, energią, a szczególniej w łączności z Jezusem i pod opieką Maryi.
Jeżeli upadnę mimo tych ostrożności, jakaż różnica między tymi upadkami wskutek niespodzianego podejścia - a innymi. Precz ze zniechęceniem, ponieważ wiem, że Bóg jest uwielbiony przez moje ciągłe rozpoczynanie na nowo, by stać się bardziej zdecydowanym, bardziej nie ufającym sobie, bardziej błagającym Jego.Tylko to przynosi powodzenie.

O. Jean-Baptiste Chautard OCist "Życie wewnętrzne duszą apostolstwa"
wyd. Te Deum, Warszawa 2002, s. 142-143