W Epilogu O. Jean-Baptiste Chautard OCist napisał:"Składamy u stóp tronu Maryi Niepokalanej tę skromną pracę.
Pragniemy medytować w Sercu Najświętszej Dziewicy ideał doskonałego apostolstwa, wyobrażony na bizantyjskiej ikonie.
Święta Dziewica nosi w swym Sercu Słowo Wcielone, otoczone świetlistym kręgiem. Podobnie jak Bóg Ojciec, tak i Ona zachowuje zawsze w sobie Słowo, które dała światu. Według słów Rohualt de Fleury'ego, "Zbawiciel świeci w Niej jak Eucharystia, gdyby można ją było widzieć bez zasłony.". Jezus żyje w Niej. Jest sercem, tchnieniem, Jej ośrodkiem i Jej życiem: oto obraz życia wewnętrznego.(...)
Ona żyje z Jezusa, przez Jezusa, z Jego życia, z Jego miłości, z połączenia z Jego ofiarą, a Jezus mówi w Niej i przez Nią. Jezus jest życiem, a Ona jest Nosicielką Słowa, Monstrancją Jezusa.
Tak samo dusza oddana najdoskonalszemu dziełu, jakim jest apostolat, musi żyć z Boga, żeby móc skutecznie mówić o Nim; nie może być w niej innego życia czynnego, powtórzmy to jeszcze raz, niż wypływającego z obfitości życia wewnętrznego."
O. Jean-Baptiste Chautard OCist "Życie wewnętrzne duszą apostolstwa"
wyd. Te Deum, Warszawa 2002, s. 195
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz