sobota, 12 września 2009

MEDYTACJA 127(czytanie liturgiczne z dnia 12.09.2009)

Łk 6, 43-49: Kto przychodzi do Mnie, słuch słów Moich i wypełnia je. Podobny jest do człowieka, który buduje dim: wkopał się głęboko i fundament założył na skale. Gdy przyszła powódź, potok wezbrany uderzył w ten dom, ale nie zdołał go naruszyć, ponieważ był dobrze zbudowany(Łk 6, 47-48).
Pan Jezus powiedział:
Tak właśnie jest, gdy słuchasz Moich słów i natchnień, gdy ufasz Mi i gdy wypełniasz to, co ci mówię, gdy postępujesz według Moich radi . Wtedy duch twój umacnia się, wypełnia się pokojem i radością, a jego stałości nie naruszy potok przeciwności, pokus, trudności i własnych słabości.
(Teresa Chomieniec MSC, Rozmowy z moim Panem, t. III, 10.09.2005)

Ścieżki do medytacji:
Proszę Jezusa , by przypomniał mi te wydarzenia, kiedy posłuchałam Jego słów, kiedy z ufnością postępowałam według Jego rad.
Spróbuję powiedzieć Mu, jak wtedy się czułam.

Wtedy odkryję inaczej, głebiej ciepło Jego miłości - i moją nieudolna wdzięczność za wielki dar współpracy z łaską...

Maryja wtedy dziękowała za mnie. To Ona stale utwierdza, utrzymuje mój dom na skale. Jej stałość ducha jest większa od moich słabości. Ona dzieli się ze mną swoją stałością.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz