Jezus:
Duszo, widzę cię tak bardzo cierpiącą, widzę, że nie masz siły nawet mówić ze mną.
Oto ja sam będę mówił do ciebie, duszo.
Chociażby cierpienia twoje były największe, to nie trać spokoju ducha ani poddawaj sie zniechęceniu.
Jednak powiedz mi, dziecię moje, kto się odważył zranić twoje serce?
Powiedz mi o wszystkim, bądź szczera w postępowaniu ze mną, odsłoń mi wszystkie rany swego serca, ja je uleczę, a cierpienie twoje stanie się źródłem uświęcenia twego.
(Dz.1487)
Ścieżki do medytacji:
Jezus prosi mnie o szczerość. Pragnę zaufać Mu i odsłonić wszystkie rany. Ale właśnie z powodu cierpienia nie mam siły mówić...
Jak dobrze, że Jezus to wszystko widzi i akceptuje mnie w moim zamknięciu i skupieniu na sobie.
W najboleśniejszych chwilach mogę przenieść sie myślami przed Tabernakulum i "tam" , z moim bólem i osamotnieniem znaleźć ciszę Jego obecności. Zobaczyć światło przez łzy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz