"Pozwólmy, by nasze życie stało se żywym wyrazem ducha, który panuje wśród misjonarek miłości - ducha całkowitego poddania się Bogu we wzajemnej ufności i miłości do drugiego człowieka. Jeśli rzeczywiście otrzymamy tego ducha, będziemy prawdziwymi współpracownikami Chrystusa - głosicielami Jego miłości. Ten duch powinien ożywiać nasze serca i wylewać się na nasze rodziny, otoczenie, nasze miasta, kraje i cały świat."
(Wielki Post, s.85-86)
Ścieżki do medytacji:
1. Mateńko moja, poznałam w tych słowach Twojego ducha: to Ty żyjesz w całkowitym poddaniu się Bogu, a wzajemna ufność łączy Ciebie z dziećmi, które Tobie zawierzyły, to Ty miłujesz każdego człowieka.
Czy pozwalam, by moje życie stało się żywym wyrazem Twojego ducha?
Czy chcę znać prawdę o mojej niewierności łasce zawierzenia? Czy szukam tej prawdy na adoracji, w Sakramencie Pojednania?
2. Jezu, spragniony naszych serc! Boli mnie brak miłości w relacjach.
Czy jestem odpowiedzialna za to, by miłość Pana Boga została zaproszona przez moich bliskich do ich serc?
Czy jestem gotowa dzisiaj stać się bardziej pokorną, wdzięczną, skuszoną, ufną w relacji z Panem Bogiem?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz