czwartek, 1 stycznia 2009

MEDYTACJA 17 (czytanie liturgiczne z dnia 01.01.2009)

Łk 2,16-21: A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli (Łk 2,20).

Pan Jezus powiedział:
"Pasterzom raz została objawiona tajemnica przyjścia na świat Syna Bożego, a ty każdego dnia wsłuchujesz się w Jego Słowo, które wprowadza coraz więcej światła do twojego serca, które kieruje ciebie nie tylko do żłóbka, ale dalej, śladami Miłości, przez Golgotę, do Domu Ojca.

Oni zobaczyli raz i wrócili pełni radości, Ty jesteś nieporównywalnie szczęśliwsza, bo możesz codziennie, zawsze wpatrywać się we Mnie, bo codziennie widzisz i doświadczasz wiele znaków i cudów Mojej miłości i odkrywasz tajemnice Mojego Serca."
(Teresa Chomieniec MSC, Rozmowy z moim Panem, tom III)

Ścieżki do medytacji:
1. Kochany Jezu, są chwile, kiedy moje serce wyraźnie widzi tę drogę: do Żłóbka, przez Golgotę, do Domu Ojca. W takich chwilach otwarcia sie na łaskę, w chwilach wierności i ufności dziecka akceptuję wydarzenie, które przeżywam. Widzę radosnym sercem cel ostateczny. Dziękuję Ci za te chwile. Proszę o więcej wdzięczności!

2. Mateńko moja, Twoja codzienność - to przeżywanie radości ukochanego przez Ojca dziecka. Zawsze wpatrujesz się w Niego oczami serca wypełnionego szczęściem. Módl się za mnie, abym pamiętała o Twoim spojrzeniu, które i we mnie widzi znaki i cuda Jego miłości.

3. Drogi Ojcze, powiem Ci, co jest dla mnie zachwycającą tajemnicą Twojego Serca: to jak niestrudzenie wychowujesz mnie do ufności, wierności i miłości dziecka Bożego. Ty mnie akceptujesz zawsze i przez to każda chwila mojej codzienności jest znakiem Twojej akceptującej miłości. Ojcze, chce patrzeć uważniej!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz